Europarlementariër met defensie-aandelen wil meer belastinggeld naar defensie-industrie
Veel centjes. Veel verschillende petjes.
Deze week veroorzaakte ik per ongeluk een politiek relletje. De Finse Europarlementariër Aura Salla liet zich op een bijeenkomst in Brussel ontvallen in haar nopjes te zijn met haar Rheinmetall aandelen, maar pleitte tegelijkertijd voor meer geld naar de defensie-industrie. Volgens de christen-democrate was er niets aan het handje. Tot de Finse pers zich begon te roeren.
De enige weg is omhoog voor de Europese militaire industrie, dankzij alle ronkende oorlogsretoriek. De grootste spelers – zoals het Duitse Rheinmetall, het Noorse Kongsberg Gruppen en het Britse BAE Systems – hebben historische hoogtepunten bereikt op de Europese markt: hun aandelen zijn respectievelijk met 13%, 12% en 14% gestegen.
Zelfs Europese wetgevers, die nu de basis leggen voor toekomstige contracten, zien allerlei voordelen Europese defensieaandelen.
Vorige week gaf de Finse Europarlementariër Aura Salla gratis beleggingsadvies tijdens een paneldiscussie in Brussel. In de zaal zaten ook Europarlementslid Sirpa Pietikainen (ook christen-democraat in de EVP fractie), verschillende functionarissen van de Europese Commissie, investeerders (zoals Deutsche Bank en Capital Group) en vertegenwoordigers van de industrie. Onderwerp van gesprek tijdens dit lobby-evenement was: 'The Big Reset: Rethinking Sustainable Finance and Investments in Defense'. Nu verdienen Brusselse beleidsmedewerkers die anno 2025 nog het woord ‘Big Reset’ gebruiken in combinatie met geld en wapens elke conspiracy-wap en online Russische trol die ze hiermee wakker kussen, maar dat terzijde.
Het meest interessante bleek namelijk de bijdrage van Aura Salla die, ook wel waard om te vermelden, hiervoor in Brussel werkte als top-lobbyiste voor Meta (Facebook). Kijkend naar haar bijdrage in het parlement valt vooral op hoe ze zich momenteel tegen digitale regulatie keert, maar tegelijkertijd die wel eist van Amerikaanse concurrenten (TikTok e.d.). Iets wat ook al de collega’s van Wired opviel die een uitgebreid profiel over haar schreven: ‘Als je kijkt naar de posities die Aura Salla in het parlement inneemt, zijn ze behoorlijk in lijn met die van de tech industry”, aldus Max Bank van de Duitse NGO LobbyControl: “Dat is toch iets wat ik problematisch acht”.
Terug naar de paneldiscussie en haar bijdrage, want ook daar bleken de belangen van Salla niet helemaal helder.
"We moeten de defensie-uitgaven in de nationale begroting onmiddellijk verhogen", zei Salla. “Het is moeilijk, maar kijk eens wat Duitsland nu doet. [Friedrich - red.] Merz is echt een voorbeeld.” Ze vervolgde, wijzend naar haar mede-panellid, een vice president van Rheinmetall: “Ik heb zes maanden geleden aandelen van hun bedrijf gekocht, godzijdank, en ik blijf dat doen.”
De deelnemers en de andere panelleden barstten in lachen uit. Maar Salla was nog niet klaar: "En ik raad alle particuliere investeerders ten zeerste aan om dat te doen, toch? Dit was geen debat. Particuliere investeerders kunnen hier de game changers zijn. We kunnen hier allemaal de game changers zijn!"
Zelf met rode oortjes meeluisteren? Een aanwezige nam het moment op.
Meer, meer, meer geld naar de industrie!
Salla opperde ook enkele ideeën over hoe de militaire uitgaven van de EU verhoogd kunnen worden. "Gemeenschappelijk landbouwbeleid, cohesiebeleid. Het spijt me. We moeten dat geld naar defensie verplaatsen."
Voor Follow the Money controleerde ik of Salla's uitgesproken liefde voor Rheinmetall tijdens het lobby-evenement ook tot uiting kwam in haar openbare parlementaire verklaringen van privébelangen, zoals vereist voor Europarlementariërs, maar de informatie was nergens te vinden. Europarlementariërs moeten namelijk hun aandelen opgeven indien ze een meerderheidsbelang hebben óf als hun aandelen ‘public policy implications’ hebben. Wijzigingen in deze belangen moeten ze binnen dertig dagen updaten.
Gevraagd om commentaar, verklaarde Salla dat ze zich tijdens het panel had versproken. In plaats van de aandelen zes maanden geleden te hebben gekocht, beweert ze nu dat ze ze "in de afgelopen 30 dagen" heeft gekocht. Nu weet ik niet of ik ‘Thank God I bought these stocks!’ geroepen zou hebben als ik ze in de afgelopen 30 dagen in plaats van een half jaar eerder had gekocht, maar vooruit. Gevraagd naar bewijs van haar gekochte aandelen mailde ze drie aangekochte aandelen in - inderdaad- de maand maart, en gaf aan ook 133 SAAB aandelen te bezitten. Het zou dus ook stoerdoenerij kunnen zijn geweest.
Zelf beschreef ze haar bijdrage aan het lobbypanel ‘alleen op uitnodiging’ als een teken van transparantie en stelde dat er ‘absoluut geen’ sprake was van een potentieel belangenconflict. Maar is het dan niet vreemd wanneer wetgevers pleitenvoo meer publieke investeringen in een sector waar ze zelf private financiële belangen hebben? ‘Het is niet ongebruikelijk dat een Fins Europarlementslid tegenwoordig oproept tot meer defensie-uitgaven.’, aldus haar woordvoerder.
Transparency International is niet helemaal overtuigd. “Europarlementsleden kunnen zich geen nieuw ethisch schandaal veroorloven,” merkte het op. “Het Europees Parlement moet consequent zijn eigen regels handhaven om belangenconflicten te voorkomen en ervoor te zorgen dat Europarlementsleden de belangen van burgers dienen en niet die van multinationals.”
Verkeerd begrepen
Tot zover de nieuwsbrief van Bureau Brussel van Follow the Money (hier in de korte en Engelse versie terug te lezen), want het militaire muisje kreeg nog een staartje.
Tegen Finse collega’s vertelde Salla de volgende ochtend dat ze van plan was om SAAB aandelen te kopen en hiermee het goede voorbeeld wilde geven aan kleine investeerders. Omdat ze zelf niet werkte aan juridische teksten die over defensie gingen, zag ze zelf geen probleem: ondergetekende had de regels ‘slightly’ verkeerd begrepen.
Deze zoveelste draai zorgde dat er koffie uit de neusgaten van mijn FTM collega’s spoot: zo zit mevrouw Salla in de industriecommissie het Europees Parlement, een van de groepen die leiding geeft aan het opzetten van een nieuw Europees Defensie-industrieprogramma: een fonds dat Europese defensiebedrijven tussen 2025 en 2027 met 1,5 miljard euro zou ondersteunen.
Dus hoezo niets te maken met de Europese wetgeving omtrent de defensie-industrie?
Collega Peter Teffer besloot nog even door te vragen, waarop Salla liet weten dat ze al haar aandelen had verkocht. Niet dat er een belangenconflict was, maar ze wilde voorkomen dat dit ‘eventueel in de toekomst wel zou kunnen gebeuren’.
Het is niet de eerste keer dat een aandelenbezittend Europarlementslid ontkent dat er sprake is van een belangenconflict, maar toch fluks besluit aandelen te verkopen na kritische vragen vanuit de media. Het Tsjechische Europarlementslid Marcel Kolaja van de Groenen zei in juli 2023 dat zijn aandelen in IBM te verkopen nadat collega’s van Follow the Money hadden ontdekt dat hij deze aandelen had terwijl hij aan IT-wetgeving werkte.
Net als de Eerste en Tweede Kamer in Den Haag vertrouwt het Europees Parlement in Brussel vooral op het zelfreinigend vermogen van politici. Parlementariërs moeten zelf maar beoordelen of ze in een belangenconflict zitten en dingen moeten melden. Actieve handhaving - zoals periodieke controle - is er eigenlijk niet. Integriteit is namelijk prima onderling te regelen.
What could possibly go wrong?
Hier is inhoud alleen achteraf te koop. De artikelen zijn dus gratis te lezen, maar kunnen niet zonder steun worden gemaakt. Deel het artikel, word betalend lid of overweeg een eenmalig financieel privaat belang als blijk van waardering:
Uiteraard geef ik geen beleggingsadvies maar ik zou de navolgende producten ook in overweging willen geven; panties, chocolade, sigaretten (inclusief Zippo-aanstekers), whiskey, condooms, groene zeep en anti-biotica tegen SOA's. Deze producten komen van pas bij zowel winnaars als verliezers en komen ook reuze van pas in vredestijd. Over goed voorbereid zijn gesproken.
Washington-consensus van 1989
En sindsdien neoliberaal beleid!!! Dit is in feite Nazisme 2.0, waarbij grote en machtige multinationals en NGO's samenwerken met wetgevende instanties en overheden.